ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
สนุกจนรู้สึกผิดที่ซื้อมาดองไว้ (ปกแบ๊วจนคิดว่าเนื้อเรื่องเป็นแนวกุ๊กกิ๊ก ใสๆ) ไปต่อยาวๆ จ้า
เท่าที่อ่านมาในเล่มหนึ่งนี้ นางเอกเรื่องนี้ฉลาด พระเอกก็ฉลาด ซึ่งเราชอบนิยายแบบนี้นะ
พระเอกเป็นสายเย็นชาเหี้ยมโหด ชีวิตนี้มีเป้าหมายชัดเจนว่าจะต้องเป็นใหญ่ในใต้หล้า และใครที่ถูกหมายหัวว่าเป็นศัตรูของเขา ก็ไม่ต้องคาดหวังว่าจะได้ตายดี แต่พอเจอสาวน้อยวัยใสหน้าตาหมดจด จิตใจก็เริ่มไขว้เขว แถมพอมาเจอรสรักจากสาวน้อยและลูกอ้อนจากนางเข้าไปอีก เลยยิ่งอาการหื่นกำเริบ แถมยังหลงสาวจนกลายเป็นท่านโหวผู้เกรงกลัวภรรยาไปซะงั้น ส่วนนางเอกที่เจอฝันร้ายซ้ำ ๆ นั้นก็อยู่ด้วยความหวาดระแวง รู้อยู่แหละว่าผู้ชายเขาหลงใหลคลั่งใคล้ แต่ก็ไม่มั่นใจพอว่าจะถึงขั้นยกโทษให้พวกนางทั้งตระกูลได้หรือเปล่า เลยออกอาการแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ รักไปด้วยระแวงไปด้วย
ท่านโหวบอกใคร ๆ ว่าไม่มีใจรักเสี่ยวเฉียว แต่พฤติกรรมกลับตรงข้ามนะเจ้าคะ
ขอต้อนรับการเปิดตัวของ...ยัยซูเอ๋อหวง ....ด้วย...
อ่านแล้วเหนื่อยๆ อึดอัดกับความแค้นที่เกิดขึ้นของคู่พระนาง อ่านข้ามๆ และไม่กลับมาอ่านอีก อ่านแล้วไม่มีความสุข
พระเอกมีปมเรื่องความแค้นของครอบครัว สภาพจิตใจเลยไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ โชคดีที่มีท่านย่า และนางเอก จึงทำให้ผ่านปม ความเจ็บปวด นั้นมาได้
กดดัน น่��รำคาญ บอกไม่ถูกเนื้อเรื่องเรื่อยๆ วกวน สับสนตลอดเวลา
คนแรกและคนเดียวคือหมานหมาน เว่ยเซ่าเข้าตำราคนรักเมียที่สุดในโลก ห้องตำราสตรีห้ามเข้าแต่พอรู้ว่าเธอขาเอาน้ำแกงมาให้ พี่แกรีบออกไปจูงมือเมียพาเมียเข้ามาทันที ไม่รักยังขนาดนี้พอรู้ตัวว่ารักเมียจะคลั่งรักขนาดไหนนน
ซึ่งแน่นอนมันก็ทำให้เกิดความอยากแกล้งนางเอกกลับบ้างอะไรบ้าง ง่ายๆ มันก็คือการพัฒนาความสัมพันธ์พระ-นางในเวย์นี้ ปลื้มใจที่นางเอกยังมีฮูหยินย่าที่มีสติและจิตใจดี(?
ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง
ช่วงนี้คิดถึงงานเขียนดีๆ และเบื่อๆ ไม่รู้จะอ่านอะไร หยิบอะไรมาก็เนือยๆ ไม่จอย
I love Xiao site Qiao character a lot! She's extremely sensible and aware. As normal for your Chinese historic romance story, the female protagonist travelled via time into the past and reincarnates as some other person, but this a person failed to make me sense bored in the least.